Our 2-Year Real-Life Outcomes in Patients Who Received Ranibizumab Treatment for Diabetic Macular Edema (DME)
Ismail Umut Onur1, Mehmet Fatih Asula2, Ulviye Yigit1, Ozan Sonbahar1, Utku Furuncuoglu31Bakirköy Dr. Sadi Konuk Research And Training Hospital, Department Of Ophthalmology
2Tosya State Hospital, Department Of Ophthalmology
3Kastamonu Research And Training Hospital, Department Of Ophthalmology
Objective: To assess the real-life performance and clinical outcomes in patients with diabetic macular edema (DME).
Method: The chart records were retrospectively evaluated for 42 eyes of 42 patients with DME, who were followed for two years between
October 2013 and October 2016 at the Retina Unit. The patients were treated using intravitreal ranibizumab (0.5 mg/0.05 ml) for two years.
Results: The Early Treatment of Diabetic Retinopathy Study (ETDRS) letter score indicated BCVA values of 71.1±22.4 letters at baseline,
74.1±19.1 letters at the sixth month, 76.2±16.2 letters at the first year, and 76.1±21.2 letters at the end of the second year. BCVA at the sixth
month and first and second years were not significantly different from the baseline value (p=0.172, p=0.051, p=0.108). The mean CFT were
407.4±140.0 μm at the baseline, 375.5±141.5 μm at the 6th month, 357.0±129.1 μm at the 1st year, and 313.8±108.9 μm at the end of 2nd
year. The change in mean CFT compared to the baseline value was not statistically significant at the 6th month, but were statistically
significant at the 1st and the 2nd years (p=0.082, p=0.040, and p=0.000, respectively).The mean numbers of injections and follow-ups at the
end of the second year were 3.7±2.5 and 9.1±3.1, respectively.
Conclusion: The BCVA did not change significantly compared to baseline. The BCVA eye scores improved by 15 or more letters, in agreement
with findings of other multi-center studies. However, the eyes with a BCVA loss of 15 or more letters showed a significant difference, which
might reflect the smaller number of injections given in the present study compared to the other studies.
Gerçek Yaşam Klinik Uygulama Ortamlarında İki Yıl Takip Edilen Diyabetik Makula Ödemli (DMÖ) Gözlerde Tedavi Sonuçları
Ismail Umut Onur1, Mehmet Fatih Asula2, Ulviye Yigit1, Ozan Sonbahar1, Utku Furuncuoglu31Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Göz Hastalıkları Kliniği
2Tosya Devlet Hastanesi, Göz Hastalıkları Kliniği
3Kastamonu Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Göz Hastalıkları Kliniği
Amaç: Diabetik makula ödemi (DMÖ) nedeniyle retina birimimizce iki yıl takip ve tedavi altında tutulan olgularda gerçek yaşam performansı
ve klinik sonuçlarının ortaya çıkarılması ve benzer çok merkezli başlıca randomize çalışmalardaki sonuçlarla kıyaslanmasıdır.
Yöntem: Ekim 2013-Ekim 2016 tarihleri arasında Göz Kliniği Retina biriminde DMÖ nedeniyle takip ve tedavisi gerçekleştirilen, intravitreal
ranibizumab 0.5 mg/0.05 ml tedavisi uygulanan ve 2 yıl boyunca takipte kalan 42 hastaya ait 42 gözün dosya kayıtları retrospektif olarak
incelendi ve parametreleri değerlendirildi.
Bulgular: ETDRS harf skorlamasına göre ilgili gözlerde EİDGK, enjeksiyon öncesi ortalama 71.1±22.4 harf, tedavi sonrası 6. ayda 74.1±19.1
harf, 1. yılda 76.2±16.2 harf, 2. yılın sonunda 76.1±21.2 harf olarak gerçekleşti. Altıncı ay, 1. yıl ve 2. yılın sonunda görme keskinlikleri başlangıç görme keskinliğine göre anlamlı bir değişim göstermemiştir. (p=0.172, p=0.051, p=0.108). Santral foveal kalınlıkla (SFK) ilgili olarak ortalama değerler başlangıçta 407,4±140.0 μm, 6.ayda 375.5±141.5 μm, 1. yılda 357.0±129.1 μm ve 2. yılın sonunda 313.8±108.9 μm idi. Başlangıç değeri ile karşılaştırıldığında SFK’daki değişim 6.ayda istatistiksel olarak anlamlı değil iken, 1. ve 2. yıl değerlerinde istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0.082, p=0.040, ve p=0.000 ). Bunun yanında ortalama enjeksiyon sayımız 2. yılın sonunda 3.7±2.5, takip sayımız 9.1±3.1 olarak gerçekleşmiştir.
Sonuç: İkinci yılın sonunda görme keskinlikleri başlangıç görme keskinliğine göre anlamlı bir değişim göstermemiş iken,15 veya daha fazla
harf kazanma oranı diğer çok merkezli çalışmalarla benzer oranda, 15 veya daha fazla harf kaybı oranımız ise diğer çalışmalara göre daha
yüksek bulunmuştur. Bu sonuçta başlıca faktörün diğer çalışmalara göre düşük kalan enjeksiyon sayısı olduğu değerlendirilmiştir.
Corresponding Author: Mehmet Fatih Asula, Türkiye
(11 downloaded)
Copyright © 2021 The Medical Journal of Bakırköy
